Hey Ram - Post 3/4

பிரபலமான ஒட்டலுக்கு சென்று மதியம் சாப்பிடலாம் என்று உட்கார்ந்தால் ஒரு பெரிய தட்டில் சிறு சிறு cup-புகளில் இரண்டு பொறியல், கூட்டு, சாம்பார், கார குழம்பு, இரண்டு இனிப்புகள், ரசம், அப்பளம், தயிர், மொர், பொடி, எண்ணை, ஊரூகாய், சாதம், ஒரு சப்பாதியுடன் குருமா, வடாம், soup, ice cream, வாழை பழம் மற்றும் beeda. இதுவே அசைவ ஒட்டல் என்றால் அது பேரிய list.

இப்படிபட்ட ஒரு menu-தான் ஹே ராம். சிலர் பிரம்மித்தனர், சிலர் தலைதெரிக்க ஓடினர்.

இரண்டு parota மற்றும் half-plate குஸ்கா போன்ற content உள்ள படங்களை பார்த்த mega-serial ஆன்டிகள் மற்றும் அரை-trouser பையன்களும் இந்த ஓட்டத்தில் வெற்றிபேற்றனர்.

ஓட்டத்துக்கு காரணம்

வரலாற்றுப்படம், வட இந்திய character-கள் தமிழில் பேசினாலும் ஹிந்தி பேசுவதுபோல் கேட்கிறது, on top ஆங்கிலம், மராத்தி, வங்காளம், அக்காலத்து அய்யங்கார் ஆத்து தமிழ் வேறு. இதற்கு இடையே symbolism, allegory, analogy- குறியீடுகள் வேறு.

90% flashback-ல் நடக்கும் வரலாற்றுக்கதையில் இந்த analogy-குறியீடுகள் வருவது தவிர்க்க முடியாது, ஆனால் மீதி இருக்கும் 10%-ல் ஆவது கொஞ்சம் light-ஆக கதையை நகர்த்தி இருக்கலாம். ஆனால் அங்கும் heavy- முஸ்லிமாக வரும் அப்பாஸ் மற்றும் நாசர், Dec-6, ஹிந்து-முஸ்லிம் கலவரம், போலிஸ் துப்பாக்கி சுடு, காந்தியை பற்றி நடக்கும் பேச்சுக்கள், காந்தியோட பேரன்… எப்பா மூச்சுமுட்டுது.

இந்த 10% நிகழ்காலத்து கதையையாவது ஒரு சதார்ண நாளாக வைத்திருக்கலாம்.

கடைசி பகுதி தொடரும்.

Hey Ram - Post 1 - Post 2

**Above image graphics by the blogger

Hey Ram - Post 2/4

நான் இங்கு கூறிப்பிடவுள்ள அல்லது எற்கனவே முதல்பதிர்வில் கூறிப்பிட்ட சில அம்சங்கள் இப்படம் வர்த்தக ரிதியாக வெற்றிப்பெறாமல் மற்றும் வெகுஜனத்திர்கு reach ஆகாமல் தோல்வி அடைந்தர்க்கு நான் தேடிப்பிடிக்கும் காரணங்களாகவும் இருக்கலாம்.

இதை நான் அரைமணி நேரம் படத்தை பார்த்துவிட்டு interval-லின் போது ஆயா வடை சுட்டு வெச்சிருப்பா என்று ஓட நினைக்கும் அரை-trouser போட்ட ஒரு பையனின் கோணத்தில் பார்த்து எழுத முயற்சித்துள்ளேன்.

கமல் என்றாலே பலமுகங்கள் கோண்டவர். கதாபாத்திரங்களுக்கு எற்றவரு உடை, முக அமைப்பு, hair style, உடல் அமைப்பு போன்றவையை மாற்றிக் கொள்வார் என்று எல்லோருக்கும் தேரிந்தது. இந்த வரிசையில் ஹே ராமில் பல get up-கள். 15 நிமிடத்திர்கு ஒரு முறை சாகேத் ராமின் தோற்றம் மாறும். 

ஒரு சாகேத் ராமின் பிம்பத்தை உள்வாங்கி மனதில் நிற்பதர்குள் வேறு ஒரு தோற்றம் மாறிவிடுகிறது. இப்படி தோற்றத்தை மாற்றுவது சாகேத் ராமின் மனநிலையை பிரதிபலித்தாலும் இது சாமான்யனுக்கு பல சமயம் குழப்பமாகவும் பிடி கொடுக்காமலும் படம் நகர்கிறது.

கன்னத்தில் செத்துப்போன ஈ-யை வைத்து அல்லது தூக்கி முடியை சீவிய ஒரு character, மற்றோரு character side-வகுடுடன் என்று இரண்டு character-கள் இடையே வேறுப்பாட்டை கொண்டுவர நினைக்கும் ஹீரோக்களை பார்த்தவர்களுக்கு இப்படி scene-by-scene get-up ஒரு வித distraction-னாக (கவனச்சிதறல்) இருக்கிறது.

அடுத்த பதிவில் வேறு சில எனக்கு ஒவ்வாத scene-களை பற்றி பார்போம்.

Hey Ram post 1 - www.teashoptalks.blogspot.in/2014/06/hey-ram-revisiting-tamil-films-5.html

Hey Ram - Revisiting Tamil Films 5

இப்படத்தைப்பற்றி பலரும் பெரிய பெரிய research செய்து எழுதியுள்ளனர். இந்நிலையில் இவன் என்ன புதுச சொல்லப்போகிறான் என்று சொல்லும் உங்க mind voice எனக்கு கேட்குது. புதிதாக சொல்வதர்க்கு வேறு எதும் இல்லை என்பது வாஸ்துவம்தான், ஆனால் எனக்கு இதில் பிடிக்கதவை மற்றும் எனக்கு கொஞ்சம் நெருடலாக உள்ளவையை ஒரு பதிவாக எழுத ஆசைப்பட்டு எழுதுகின்றேன். 

இதை படித்தவுடன் ( அல்லது படிக்காமல் ) கமல் ரசிகர்களோ அல்லது ஹே ராம் படத்தை தீர்த்தமாக குடித்தவர்களோ தங்கள் போர்வளை தீட்ட வேண்டாம். அதை அப்படியே நாலா மடித்து pant pocket-ல் வைத்துகொள்ளவும். எனக்கும் கமலின் படைப்புகள் மிகவும் பிடிக்கும். எனக்கு பிடித்த 10 தமிழ் திரைப்படங்களில் 3 – 4 கமல் படங்கள் அடங்கிவிடும்.

இப்போது படத்திற்குள் செல்வோம்.

எதிர்பாராமல் சந்திப்பது

திடீர் திடீர் என்று சாகேத் ராம் தம் நண்பர்களை எதிர்பாராமல் சந்திப்பது கொஞ்சம் சினிமாதனமாக உள்ளது ( சினிமாவில் சினிமாதனமாக இல்லாமல் serial-தனமாகவா இருக்கும் ). இப்படி எதிர்பாராமல் சந்திப்பது கதையை நகர்த்த சுளுவாக (Easy) கையளப்படும் ஒரு யுக்தியாகவே எண்ணுகின்றேன்.

• அப்யங்கரின் மூன்றாம் சந்திப்பு. காந்தியைப் பற்றி சாகேத் ராமிர்கு முளைச்சலவை செய்பவன் அப்யங்கர். ஆகையால் இந்த சந்திப்பு தவிர்கமுடியாது. ஆனால் இதை கொஞ்சம் மாற்றி அமைத்திருக்கலாம்.

• இரண்டாவது, லால்வனியை Railway gate-ல் சந்திப்பது. இதை முற்றிலுமாக தவிர்த்து இருக்கலாம். இந்தக் காட்சியை நீக்கிவிட்டால் கதை அப்படியேதான் இருக்கும்.

• மூன்றவது, அம்ஜத்தை டெல்லியில் சந்திப்பது. இந்த சந்திப்பு சாகேத் ராமின் வாழ்கையை மாற்றியமைக்கும். ஆனால் இதை அவ்வளவு Easy-யாகவும் எதிர்பாராமலும் சந்திக்க வைத்திருக்ககூடாது. அவ்வளவு பெரிய நகரம் அதிலும் ஊரடங்கு உத்தரவு வேறு. இந்நிலையில் இரண்டு நண்பர்கள் எதிர்பாராமல் சந்திப்பது யதார்ததுக்கு கொஞ்சம் முரணாக உள்ளது. இதை வேறு மாதிரியாக கையாண்டு சந்திக்க வைத்திருக்கலாம்.

அடுத்த பதிவில் வேறு சில எனக்கு ஒவ்வாத scene-களை பற்றி பார்போம்.

Other Revisiting Tamil Films. - 1. Michael Madana Kama Rajan | 2. May Maadham | 3. Taj Mahal | 4. Baashha

Gowgle.. Google.. or Gokul..

This is in Taramani-Velacherry Road, near Taramani Bus Stop. I think they meant Gowgle ? But, whats the meaning of it ? The font looks similar to one used in Google.

Sometimes we see this kind of unique shop name.

Singapore Salon (Periyar Pathai, Choolaimedu)
Hotel Hollywood (Arcot Road, Kodambakkam)
Hotel Town Bus (Arcot Road, Kodambakkam)
Chicago Tea & Snacks bar (SRP Tools Signal)
Tiny Kitchen (Velecherry)
KFC - Karaikudi Fried Chicken (Vadapalani)
"t" Shop - (Velecherry)
Orusooru - (Nungambakkam)
Maruveedu - (Vadapalani)
Sachin Ka Dabba

What unique shop names have you seen ?

Morning Mabbu

Time: 4:55 AM

Place: Kandanchavadi Bus stop

After having a samosa and tea, I went to the bus stop to catch a bus to Vadapalani. There were already three guys in the stop. One guy was sitting in the platform, while the other two were standing. The two guys standing were waiting for their respective buses, Ford and Nissan. The guy sitting down was blabbering something and talking to himself. 

Few minutes passed. The guy sitting down asked to me, “nee computer thanne”. I thought “Yov, nan manusan ya!!”. He then pointed the passing Maersk van and said “poi anda vandila erikoo”. No second guess, this guy was either in mabbu or hangover. I didn't answer him, He too didn't expect a reply from me. 

Then came the alarm sound from the opposite church. 

Neeram kalai 5 mani. Time is 5 AM. Karthar Ungalodu….

Once the Bible verse got finished the mabbu guy again turned to me and asked “Time enna?”.

I thought “#@!$%*” and said “Watch elle!”.

After sometime the Nissan bus came and the Nissan guy got inside the bus. As the bus went past us, the mabbu guy said “Ippadi ennakum daily velaiku poraduku vandi amicha, nanum olunga velaiku poi irupeen”.

An MTC came and I jumped in. Thought to myself “Ovurutharuku oru feelings!”

---*---

How To Find Kirumi's ?

Two out of three advertisement features kids with their mommies. 

Ads for soap, hand wash, hand sanitizer, floor cleaner, toilet cleaner, kitchen cleaner, tooth paste, tooth brush play on the viewers with the fear of Germs \ Kirumi \ Kettano.

So how to find these germs aka kirumis. According to the Indian Advertising Standard following the footsteps of global standard. It is easy to identify these germs. You need either one of the following,

Pen torch

Smart Phone

Tablet- iPad is best!

Hi Definition TV

Digital Camera

And some times even in Magnifying Glasses !!

Most of the ads just play with the fear. The height of spreading fear is in hair oil for hair loss. Will share a secret in my next post about “a” hair oil.

Football - 45 mins of ad-free viewing

A football post because of the FIFA world cup is going to start today in Brazil.

In my school days, cricket was always the sport which we played. Football was very rare. Sometimes we used to have matches between juniors (I was a junior) and seniors. The result was always a win for seniors, because we juniors won't have a plan, we (juniors) just run behind the ball, while the seniors will position players for specific role. It didn't strike us to plan, but by the time we realized it, the matches didn't happen. Most of my friends thought it will be easy to beat the seniors in Cricket than in Football. But even in cricket we lost !. Maradona was a buzzing name then and still!.

Watching live matches started in 1994 World Cup in USA. Italy’s pony-tailed Roberto Baggio was my favorite. Unfortunately I missed seeing finals with the time zone confusion! Baggio hit the bar and Brazil won the cup.

1998 WC in France- School just opened and this was the only topic to discuss. Every matches was dissected to the core. We all were rooting for Brazil, but France walked past Brazil at ease. My friend said sotta thalaiyan Zidane, avan mandaiyalu oru kottu kotanum! 

Unmissable moment - Brazil’ lame fight in finals !

2002 WC in South Korea-Japan. The World Cup started with a sweet surprise. Our parama ethri France was beaten by Senagal! In the finals Brazil’ Ronaldo with his unique hair style went on to script a double goal and took the cup. 

Unmissable moment - Turkey & South Korea dream run.

2006 WC in Germany. Now already into my first job, didn't have time to catch all the matches. But did not miss out the final, this was between our parama ethri France, especially Zidane and Italy. 

Unmissable moment was Zidane head butting Materazzi. Nenchila irukura manja soora edukuradu.

2010 WC in South Africa. Except the hosting in Africa and the sound of Vuvuzela nothing exciting happened. Or if I remember correctly nothing controversial happened. Spain was good, the tiki-taka was good to watch, but later it became boring and all the fun was lost when they won the finals. 

I particularly like to watch football over cricket on TV, because its ad-free. At least for 45-mins we can concentrate on something and enjoy it. I don't have any favorites this time.

Happy viewing!

**All images sourced from Google

Have some hot egg puffs ?

I haven't travelled much outside Tamil Nadu. My farthest north is Thirupathi!. But just by the question-knowledge ( Kelvi Ghyanam ), I fell Chennai is the city which got most number of tea shops. Most of them open at morning 4 AM and close at 11 PM at night. 

These shops have their own way of selling. A crowded shop, that too in the prime-time its hard to get a cup of tea. You can get an autograph from Power Star easily, but not a single cup of tea from the master. We have to stand next to the hot boiler and watch the tea master like a eagle. As soon as he keeps the glass, we have to grab it, otherwise someone will take it and again we have to wait for 2-3 mins. There is not much “selling technique” needed in these crowded shop, the demand keeps them going.

I don't know how to label this selling, lets say “Persuasive selling”, in Tamil we term it as “Kuvi kuvi vikuradu”. You can see this kind of selling in places where the supply (tea shop) easily satisfy the demand (customer). One such place is near Sathyam theater, Royapettah. 

After a long time, in fact after an year, I went to Sathyam last week. Left and right to the main entrance there are cluster of tea shops. I’m not sure about the ones on the right to Sathyam as they are always crowded. There is this shop in left, the very next shop, right next to the gate. This is a one-man tea shop. We can get anything- from different lemon juices, softdrinks, tea, puffs, weekly magazine, newspaper, cigarettes, etc..

As there was still 40 mins for the show, I thought of having something chill to beat the summer heat. When I went near the shop, I didn't even attempt to ask the shop-guy anything, but he asked “Sir, enna venum?”. I said “Oru lime”. Boom in few seconds the lime was ready. He asked me if I want some egg puffs. I said no and walked away from the shop. Having the lime and noticing the theatrics of the mini-police station outside the theater. 

The shop was little long for a normal tea shop. One end on the left- juices and magazines. The other end on the right is tea and eatables. A guy with a blue shirt came from the left and asked for puffs, while tea shop guy was walking to the right to take the puffs another guy with a red T-shirt came and asked for a tea. As usual the tea shop guy asked this red T-shirt to have puffs, he said no, but by this time, the tea shop guy had already taken the puff and cut into two pieces and offered it to the red T-shirt. But the red T-Shirt was in no mood to take it and refused. The puff was then given to the blue shirt who originally ordered it. Red T-shirt had his tea. 

The whole incident happened in 15-20 secs. It was swift, tricky and spontaneous. There  was no sale, but it was worth to try.

I leave it to you to interpret the art of selling from the above incident. To experience it- go and stand near to that tea shop next to Sathyam. Let me know your experience ?

**The Above image by the blogger :-)

Biriyani or Tomato Rice ?

Last week, I had to work for long hours in the office, it was literally like having short break between shifts! Adding to these hectic activities was the super fantastic heat weather which poured some poison into my sleep. 

Finally it was Saturday, a much needed break. At 7 PM I took my bike to home, then I realised there is no one in home and I had to take my food outside or prepare something. Cooking was out of question as I was already exhausted. 

Crossing Ashok Pillar, I thought try briyani, there was a shop called Ammi’s, but I said to myself to try Buhari. Earlier some months before I had a worst experience of having a veg briyani there, but that was during closing hours- 11 PM. As, it was a prime time now- 8 PM, I thought to give another shot.

Into Buhari. The guy who was sitting opposite to me was eating briyani as if he hadn't had one for long time. After glancing the menu, I couldn't stop ordering a chicken briyani. With in few minutes, I got a briyani, with a small brinjal curry and raitha. The colour looked good, which was the only goodness I experienced that day. Everything else was bad, rather say worst, starting from customer service to food.

As it was prime time, the waiters were more concentrating on the families\groups, which was bulk orders, certainly they didn't like single customer like me!. Back to the briyani, there was no smell of it. The briyani looked like a plain tomato rice with some chilli powder (I remembered the Goundamani-Sathyaraj joke). Chicken was overcooked or might be leftover from afternoon!. There was no masala and lack of salt. Raitha, it was like buttermilk and onion, not even curd!. I asked the waiter did he by mistake gave me something other than briyani. He said its freshly made and its served to all. I thought is my taste buds dead or the people around me are just pretending because of the brand-name!.

Just to fill my stomach I finished it. I was planning to have a mini-faluda, but the waiter without asking for any further order came with the bill!. Super customer-service. I thought after the briyani disaster, maybe the gods doesn't want me to taste the would-be horrible faluda. Rs. 182 for a chicken briyani. I gave Rs. 200. The waiter came back with Rs. 15. I asked him “Its Rs 3 less?”. He said “Change elle sir!”. I said “Keep it as your tip”.

Escape.

** The best briyani I had in Chennai is ___ . No, I wont say it here. Will share it on another good time.